เคยไหม...ที่มีความรู้สึกแย่ๆ.....อยากหนีหายไปจากตรงนี้.....
เคยไหม...ที่มีความรู้สึกน้อยเนื้อ ต่ำใจ ....กับเรื่องราวต่างๆที่เข้ามาในชีวิต
เคยไหม...ที่มีรู้สึกว่ามีชีวิตที่ไม่เท่าคนอื่น...
เคยไหม...ที่มีความรู้สึกว่าโชคชะตาไม่เข้าข้างเอาซะเลย....ถึงแม้จะพยายามแค่ไหนก็ตาม....
เคยไหม...ที่ถ้อแท้...หมดหวัง และกำลังเสียศรัทธาจากบางสิ่งที่มีเพียงน้อยนิด....
เคยไหม....ที่คิดว่าทำไมทำดีแล้ว.....ไม่ดีอย่างที่ใจคิด......หรือไม่ก็ไม่มีใครเห็นความดีที่ทำ......
ถ้าเคยเป็นเช่นนั้น......ลองคิดใหม่.....
มองในมุมกลับกัน
ลองดูไหม.... ที่จะแบ่งปันความรู้สึก ความรู้ และศรัทธาที่ดีให้กับผู้อื่น.....
ลองดูไหม.....ที่จะรับฟังและเป็นที่ปรึกษาให้กับคนที่เป็นเหมือนข้อความด้านบน....และเลือกที่ปรึกษาเรื่องราวกับคนที่ไว้ใจได้.....เท่านั้น....
ลองดูไหม.....ที่จะเลือกรู้สึกกับเรื่องดีๆ และทิ้งเรื่องแย่ๆไปจากชีวิต....อย่าลืมนะ พื้นที่ความจำในชีวิตมีจำกัด...และ Upgrade ไม่ได้......
ลองดูไหม.....ที่จะไม่หวังพึ่งโชคชะตา แต่หวังที่จะสร้างมันด้วยสองมือ หนึ่งสมอง และทั้งหัวใจ.....
ลองดูไหม.....ที่จะเป็นผู้ให้ มากกว่าที่จะเป็นผู้รับ.....เลือกที่จะเข้าใจความรู้สึกคนรอบข้างเท่าๆกับที่เข้าใจตัวเอง......
ลองดูไหม.....ทำ ในสิ่งที่ไม่เคยทำ.....ทำดีไม่หวังผลตอบแทน....ทำโดยไม่ต้องให้ใครเห็น ...แต่เรารู้เพียงว่า...สิ่งที่เราทำนั้นดี....และไม่สร้างความเดือดร้อนให้ ใคร....
และอย่าลืมว่า อย่าทิ้งตัวตนของตัวเอง....เพราะนั่นคือเราทั้งชีวิต....และไม่มีใครจะมาเปลี่ยนเราไปเป็นอย่างอื่นได้......
บางครั้ง......สิ่งต่างๆเหล่านี้ก็ช่วยได้นะ......
......เวลา...จะช่วยเราได้ในหลายๆเรื่อง...เป็นทั้งเพื่อน, เป็นทั้งคนปลอบใจ และเป็นทั้งผู้แก้ปัญหาต่างๆ.....
......สมุดบันทึก....จะ ช่วยให้เราผ่อนคลาย....เก็บเรื่องดีเรื่องร้ายแยกออกจากกัน.....วันที่ต้อง การความสุขก็หยิบความสุขมาอ่าน....วันที่ต้องเศร้าหมอง...ก็หยิบเล่มนี้มา เขียน และ ณ วันนึงที่ผ่านพ้นเรื่องราวร้ายๆไปได้...เล่มความทุกข์นี่แหละ...จะเป็น บันทึกประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมา....และผ่านไปอย่างชิลๆแต่มีแง่คิดเตือนใจตน เอง.....
.....เพื่อนที่ดี.....จะเป็นผู้รับฟัง ผู้ช่วยคิด...และเป็นกำลังใจให้เสมอ ไม่ว่าจะเหนื่อยยาก ไม่ว่าจะลำบาก หรือกำลังจะเสียศรัทธา....
.....มิตรภาพ.....จะเป็นสิ่งที่สร้างความสุขและสร้างศรัทธาได้เป็นอย่างดี.....
และที่สำคัญ.....คนที่เรารัก และคนที่รักเรา......เป็นทุกๆอย่าง และเป็นแรงผลักดันให้เราก้าวต่อไป....
ชีวิตเรายังมีอะไรให้ค้นหา...ค้นคว้า....อีกมากมาย....
เก็บประสบการณ์ต่างๆไว้เตือนใจตัวเอง......
เส้น ทางมีสองทางเลือก...เลือกที่จะสุขและเลือกที่จะทุกข์....อย่างนั้น....เลือก ที่จะมีความสุขให้มากที่สุดดีกว่าไหมคะ....เพราะ ความสุข มักเป็นเหมือน สายไหม....หอมหวานแต่ละลายเร็ว.....แต่ความทุกข์เป็นเหมือนแร่....ขมขื่นและ ละลายได้ช้า.....แต่ก็ยังละลายได้ถ้าอยากจะทำให้มันละลาย......เลือกจะเป็น อย่างไร...อยู่ที่ตัวเอง......
จบและ...........คมไหมเนี่ย....คิดเองเลยนะ.....อิๆๆๆๆ....มอบให้กับทุกคนที่คิดว่ามีความทุกข์และต้องการความสุขในชีวิตนะคะ....
ที่มา http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=auau-py&date=25-08-2009&group=1&gblog=3
