แกนโลกจะเอียงเข้าหาดวงอาทิตย์ในขณะที่หมุนรอบดวงอาทิตย์ โดยในรอบ 1 ปี จะมีการแบ่งโซนการหันเอียงเข้าหาดวงอาทิตย์เป็น 12 โซน ก็คือ 12 เดือน
โดยเริ่มจากเดือน มกราคม จะหันเอียงโซนใต้ของโลกเข้าหาดวงอาทิตย์ บรรยากาศในโซนนั้น เช่น ทวีปอันทากติก (Antarctic) ก็จะอุ่น คือหน้าร้อน จะเห็นพระอาทิตย์เกือบ 24 ชั่วโมง
ส่วนทางเหนือของโลก ที่เรียกว่า ขั้วโลกเหนือ (North Pole)
จะไม่เห็นพระอาทิตย์เลย เพราะความกลมของโลกระดับเส้นศูนย์สูตรบดบัง
แต่ยังพอเห็นความสว่างเพียงแค่รำไร แต่ไม่เห็นดวงอาทิตย์
เช่นเดียวกับประเทศที่อยู่เหนือเส้นศูนย์สูตร ก็จะเห็นพระอาทิตย์น้อยลง
ขึ้นอยู่กับว่า ไกล หรือใกล้กับเส้นศูนย์สูตรเท่าใด เช่น ประเทศในแถบเอเซีย
อย่างเช่น ประเทศไทย จะเริ่มเห็นพระอาทิตย์ประมาณ 6 โมงครึ่ง พระอาทิตย์ตก
6 โมง
พระอาทิตย์จะขึ้น 10 โมงเช้า พอ 3 โมงเย็นก็จะหายไปแล้ว
เดือนกุมภาพันธ์ พระอาทิตย์ก็จะมาอยู่แถว ๆ ออสเตรเลีย (Australia)
มีนาคม ก็จะมาอยู่เหนือประเทศฟิลิปปินส์ (Philippines)
เมษายน ก็จะมาอยู่เหนือประเทศไทย (Thailand)
พฤษภาคม ก็จะไปอยู่เหนืออินเดีย (India)
มิถุนายน ก็จะอยู่เหนือเมืองจีน (China)
ทางโน้นก็ร้อนตับแตก ตี 3 พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว กว่าจะลับฟ้าก็ 4 ทุ่ม
ส่วนที่ขั้วโลกเหนือ ก็จะเห็นพระอาทิตย์ตลอด 24 ชั่วโมง
ไม่เหมือนขั้วโลกใต้ เพราะแกนโลกเอียง 11 เปอร์เซ็นต์ แล้วแนวพระอาทิตย์ก็จะไล่ลงใต้อีก ผ่านประเทศไทยอีกครั้งก็เดือนสิงหาคม แต่ตอนนั้นมันไม่ร้อนบ้าเลือดอย่างเดือนเมษาเพราะเป็นหน้าฝน ยังพอมีน้ำฝนและเมฆบดบังแสงอาทิตย์ได้บ้าง ลองเอาส้มหรือลูกบอล มาทดลองกับหลอดไฟดู เอาแกนใต้หันเข้าหา และค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นแกนเหนือ ในขณะที่หมุนลูกทรงกลมนี้ไปเรื่อย ๆ จะได้คำตอบว่า ทำไมหน้าหนาว กลางคืนถึงสั้นกว่ากลางวัน และหน้าร้อนกลางวันถึงยาวกว่ากลางคืน
